Tetris

Analiza dzieła sztuki wymaga uwzględnienia zarówno elementów formalnych, jak i kontekstu, w jakim zostało stworzone. Obraz „Tetris” Magdaleny Nowatkowskiej

z cyklu „Granice” przedstawia abstrakcyjną kompozycję,

która na pierwszy rzut oka przypomina kształty pochodzące z popularnej gry

o tej samej nazwie.

Kształty są uporządkowane

i wyizolowane. Nadano im tematyczne granice – zarówno fizyczne,

jak i psychologiczne.

Jasne, geometryczne formy na ciemnym tle dają rysują porządek w  nieokreślonej  przestrzeni.

Kompozycja wydaje się być zaplanowana, ma się poczucie równowagi, jednak istnieje pewna dynamika spowodowana asymetrią poszczególnych elementów.

A ich odmienność podkreśla różnorodność w jedności, odmienność

w obrębie określonych ram, indywidualność jednostki w np. w grupie.

„Tetris” może być interpretowany jako metafora ludzkiego życia i prób dopasowania się do narzuconych norm, regulacji społecznych lub osobistych oczekiwań. Każdy z elementów może symbolizować różne aspekty osobowości lub życiowe role, które muszą współgrać

z innymi, by utrzymać harmonię.

Lub wręcz przeciwnie…

W kontekście cyklu „Granice”, obraz „Tetris” może być rozważany jako część większej narracji dotyczącej ograniczeń. Tych, które sobie narzucamy sami,

jak i tych, które są nam narzucane. Artystka może badać sposób, w jaki ludzie reagują na fakt ich istnienia, konsekwencje ich przekraczania

i ogólnego przestrzegania.

 „Tetris” Magdaleny Nowatkowskiej

jest dziełem, które pobudza do refleksji nad ludzkim doświadczeniem

i jego ograniczeniami. Wykorzystując wizualny język abstrakcyjnej geometrii

do przekazania swojego przesłania, artystka mówi : “Wszystko się ułoży”