Struny cielesne II

„Struny cielesne II” z cyklu „Granice” Magdaleny Nowatkowskiej to dzieło,

które kontynuuje tematykę granic.

Żółta ochra w towarzystwie zabielonego fioletu natychmiast narzuca dobre emocje.

Linie na obrazach, zwanych roboczo przez artystkę “obrazami cielesnymi”

nie są równoległe ani idealnie proste.

Jak my. Wybrzuszenia, załamania, wskazywać mogą na to, że granice,

o których mowa w cyklu,

są zmiennymi. Nie zdefiniowanymi strukturami, które mogą ewoluować

w zależności od kontekstu lub perspektywy. 

Radosne, energetyczne zestawienie barw, drgające fioletowe struny, przywodzą

na myśl radość życia. Życia, które płynie pomimo istnienia ograniczeń, barier.

Podobnie jak w „Strunach cielesnych I”, dzieło to może być postrzegane

jako metafora dla różnych aspektów ludzkiego doświadczenia, takich jak emocje, relacje, siła i bezsilność. A także dla większych, globalnych kwestii, takich jak konflikty

i pokój.