Konsternacja

Praca ta, podobnie jak inne z serii, bada granice

w kontekście emocjonalnym

i symbolicznym, a także odpowiada

na nieprzewidywalność otaczającego nas świata.

Symetria obrazu przywołuje uczucie porządku

i równowagi, które kontrastuje

z niepokojem wyrażanym przez przerysowane oczy i ciemne tło.

To daje wrażenie dualności doświadczenia – potrzeby harmonii

w konfrontacji z wewnętrznym

i zewnętrznym chaosem.

Pomiędzy figurami znajduje

się ciemniejsze tło, które może symbolizować przestrzeń niepewności, konfliktu lub niezrozumienia, która dzieli ludzi w czasach kryzysu.

„Konsternacja” jest częścią większej narracji o ludzkich emocjach, relacjach

i odporności. To obraz o tym,

jak ludzie reagują na wyzwania, jakie stawia przed nimi los – czy są w stanie znaleźć wspólne punkty zrozumienia

i empatii, czy też pozostają w stanie konsternacji.

Autorka zachęca do refleksji nad ludzkim doświadczeniem i reakcjami. Na granicy między spokojem a chaosem, między siłą a bezsilnością, między bliskością

a odległością – przypominając

nam o złożoności ludzkiej natury i naszej nieustannej potrzebie poszukiwania sensu w otaczającym nas świecie.