W labiryncie ciał II

 Obraz „W labiryncie ciał II” Magdaleny Nowatkowskiej

z cyklu „Granice” przedstawia abstrakcyjne, linearnie zdefiniowane formy, które mogą być interpretowane jako skomplikowany labirynt ludzkiej tożsamości. 

Kolorystyka jest stonowana, dominują odcienie beżu

z akcentami czerni oraz punktowymi elementami

w kolorze żółtym, które mogą symbolizować światła lub punkty orientacyjne.

Linie są przewodnim elementem kompozycji, podkreślają kontury i granice, a ich krzywizny mogą przywodzić na myśl ludzkie sylwetki. Przez to dzieło można interpretować jako eksplorację przestrzeni międzyludzkich, granic osobistych oraz związku jednostki

z otaczającym ją światem. Labirynt może

być metaforą życiowej drogi, pełnej zawiłości i punktów decyzyjnych.

Nowatkowska, operując abstrakcją, może zachęcać odbiorcę do refleksji

nad własnym życiem

i doświadczeniami, które są często równie skomplikowane i wielowarstwowe,

co przedstawiony na płótnie labirynt. 

W kontekście „ciała” linie mogą symbolizować również ograniczenia fizyczne lub społeczne definicje,

które na nie nakładamy.

Ogólnie rzecz biorąc, dzieło

to jest otwarte na interpretację,

a jego minimalizm i ograniczona paleta barw dodatkowo wzmacniają uniwersalność przekazu, pozwalając każdemu widzowi na własne, indywidualne odczytanie obrazu.