Struny cielesne IV

Obraz „Struny cielesne IV” z cyklu Granice to minimalistyczna i subtelna praca, która wpisuje się w refleksję nad kruchością cielesności oraz granicami ludzkiej obecności. Kompozycja składa się ze stonowanego, pudrowo-różowego tła, na którym artystka umieściła delikatne, białe linie przypominające pęknięcia, krótkie struny, symboliczne sylwetki ludzkie, finalnie delikatne znaki graficzne.

Różowe tło jest spokojne i jednorodne, pełniąc funkcję symbolicznego „napięcia”, na którym rozgrywa się cała akcja. Kolor ten można interpretować jako odwołanie do cielesności – skóry, wnętrza lub emocji związanych z intymnością. Subtelne, cienkie kreski rozmieszczone na płaszczyźnie obrazu przywodzą na myśl rozproszone ślady obecności. Przypominają struny, które mogą symbolizować napięcia emocjonalne – relacje między jednostkami lub w obrębie własnej tożsamości. Mogą podkreślać kruchość i ulotność ciała, pęknięcia granic – miejsca, gdzie fizyczność lub emocje ujawniają swoją delikatność.

Przestrzenie między liniami potęgują wrażenie ciszy i nieobecności. Minimalistyczna forma zmusza widza do skupienia się na detalach i odnalezienia znaczenia w pozornie pustej kompozycji.

Tytuł sugeruje połączenie między cielesnością a czymś niematerialnym – struny mogą oznaczać zarówno więzi, jak i wewnętrzne napięcia. To, co fizyczne, jest jednocześnie delikatne, kruche i pełne niepokoju.

Artystka redukuje cielesność do znaków, śladów, które mogą symbolizować naszą obecność, istnienie, pęknięcia, połączenia lub napięcia wewnątrz ludzkiej natury. Minimalizm formy otwiera przestrzeń do refleksji nad tym, co pozostaje niewidoczne, ale odczuwalne.