Ocean ciszy

„Ocean Ciszy” to praca z cyklu „Pomiędzy”, która przenosi widza w świat nieskończoności, harmonii i kontemplacji. Intensywny, ultramarynowy niebieski dominuje na płótnie, wywołując wrażenie bezkresu i spokoju, a jednocześnie podkreślając głębokość i tajemniczość oceanu. To kolor, który nie tylko koi, ale także budzi pokorę wobec siły natury i jej niezgłębionej przestrzeni. W kontraście do tła, geometryczne formy w różnych odcieniach delikatnie zaznaczają swoją obecność, tworząc poczucie porządku w nieskończoności.

Kompozycja obrazu zaprasza widza do odnalezienia „pomiędzy” – przestrzeni, w której cisza i spokój przeplatają się z dynamiką i subtelnym ruchem. Geometryczne kształty zdają się dryfować w oceanie, niczym wyspy lub fragmenty ludzkich myśli, które unoszą się na powierzchni umysłu. Ta symbolika skłania do refleksji nad równowagą między pustką a obecnością, między tym, co zauważalne, a tym, co ukryte.

„Ocean Ciszy” to obraz, który otwiera przed widzem przestrzeń do medytacji nad własnym miejscem w świecie. Niebieski kolor przypomina, że choć świat może wydawać się nieskończony i odległy, to w każdym momencie znajdujemy się w dialogu z tym, co nas otacza. Autorka stawia pytanie: jak odnajdujemy się w tej przestrzeni „pomiędzy”? To także przypomnienie o pokorze wobec ogromu natury i znaczeniu ciszy w naszym codziennym życiu. Ciszy,która pozwala dostrzec to, co naprawdę istotne. „Ocean Ciszy” staje się metaforą wewnętrznego spokoju, którego każdy z nas poszukuje w świecie pełnym ruchu i chaosu.