Dziewczyna głową w dół II

„Dziewczyna głową w dół II” jest dziełem, które bada granice percepcji. Dzieło charakteryzuje się spokojną, pastelową kolorystyką, gdzie różne odcienie różu

i beżu harmonijnie współistnieją, tworząc tło dla zarysowanej postaci. 

W centralnej części kompozycji znajduje się forma, mocno uproszczony profil twarzy, z ciemnym owalem symbolizującym oko. Postać pochyla

się nad kimś? Nad czymś? Chroni kogoś? Biała linia konturuje

tę formę, nadając jej klarowność

i wyrazistość, jednocześnie oddzielając

ją od tła. Linia ta może

być interpretowana jako symboliczna granica między wewnętrznym

a zewnętrznym światem postaci.

Obraz ten może zachęcać odbiorców

do refleksji nad własnymi granicami. Może również przypominać

o elastyczności i zdolności do adaptacji.