Wolne sygnały

„Wolne sygnały” z cyklu „Granice” to minimalistyczna, a zarazem głęboko symboliczna kompozycja, w której artystka posługuje się ograniczoną paletą barw i prostym językiem form, by poruszyć temat komunikacji, izolacji oraz przekraczania niewidzialnych granic. Na jednolitym, ciemnym tle rozmieszczone są białe, pionowe znaki o różnej długości i kształcie, przypominające kod, zaszyfrowaną wiadomość, deszcz lub impulsy elektryczne. Choć pozornie regularne, linie te nie tworzą doskonałego rytmu – są od siebie subtelnie różne, co buduje wrażenie organiczności i niedoskonałości, jakby były efektem ludzkiej ręki próbującej przekazać coś poprzez ograniczone narzędzia.

Nowatkowska nie daje jednoznacznych odpowiedzi, lecz zaprasza do medytacji nad tym, co znaczy „być słyszanym” i czy możliwe jest przekazanie czystej intencji bez zniekształcenia. „Wolne sygnały” to obraz ciszy wypełnionej próbami kontaktu – piękny, surowy i niepokojąco prawdziwy.