Tłumy

Obraz „Tłumy” to próba uchwycenia jedności

i różnorodności ludzkiego doświadczenia, postrzegania w ramach zbiorowej świadomości.

Każdy z tych małych geometrycznych obiektów

to oczy. Pary oczu, które patrzą na widza

z różnych kierunków. Jednostki w tłumie,

z unikalnymi doświadczeniami

i perspektywami. Patrzące i widzące inaczej, ale razem tworzące zbiorową jedność.

To próba przedstawienia ludzkiej zdolności

do współistnienia mimo indywidualnych różnic.

To opowieść o zanikaniu granic między jednostką

a społeczeństwem, między indywidualnością

a kolektywną świadomością. 

Autorka zachęca do refleksji

nad tym, jak jednostki przyczyniają

się do większej całości i jak wpływają

na nasze postrzeganie świata jako zbiorowej jedności. Skłania widza

do zastanowienia się nad własnym miejscem w świecie i relacjami z innymi.

Kompozycja jest intensywna i pełna – figury zajmują niemal całą dostępną przestrzeń, co odzwierciedla naturę tłumu, gdzie jednostki są blisko siebie

i często zlewają się w jedną masę.

„Tłumy” zachęcają także do przemyśleń nad naszym miejscem w społeczeństwie, nad naszą indywidualnością w kontekście grupy oraz nad granicami między osobistym a publicznym, między samotnością a byciem w społeczności.