Portret podwójny

„Portret podwójny” z cyklu „Granice”, abstrakcyjna kompozycja o minimalistycznym , geometrycznym charakterze. Wykorzystuje prostotę formy i ograniczoną paletę kolorów do przekazania treści.

Dwa, połączone w jeden, obiekty. Kompozycja dwóch ludzkich głów , połączonych ze sobą ciałem. Kształty są uproszczone, sprowadzone do podstawowych konturów, co daje efekt zarówno surowości, jak i elegancji. Oszczędne, zdecydowane zastosowanie linii i łuków, które tworzą symetrię i równowagę w kompozycji.

Seria „Granice” to szeroki cykl o penetracji granic. „Portret podwójny” zaś, to metafora zależności między jednostkami lub między człowiekiem a jego otoczeniem. Artysta porusza dosłownie i wprzenosni temat granic, naszych osobistych i społecznych identyfikacji, temat identyfikacji. To komentarz do dyskusji o tożsamości, ciele i przestrzeni osobistej. Użycie abstrakcji może sugerować próbę oddzielenia postaci od ich tradycyjnych kontekstów i zwrócenie uwagi na bardziej uniwersalne aspekty ludzkiej egzystencji.

Podsumowując, „Portret podwójny” z cyklu „Granice” to dzieło, które wywołuje refleksję nad naturą ludzkiej tożsamości, używając do tego celu bardzo ograniczonych środków wyrazu, co jest charakterystyczne dla współczesnej sztuki minimalistycznej Magdaleny.