Letnisko

„Letnisko” to obraz będący częścią cyklu Granice, który eksploruje napięcia pomiędzy strukturą a człowiekiem, uporządkowaniem a intuicją, jednostką a systemem. Praca przedstawia szereg stylizowanych postaci, uproszczonych niemal do symbolicznego znaku – wszystkie są połączone liniami, zamknięte w geometrycznych układach przypominających schematyczną mapę, plan architektoniczny lub instalację techniczną.

Kompozycja oddaje wrażenie labiryntu, w którym człowiek staje się zarówno elementem struktury, jak i jej więźniem. Postacie są statyczne, jakby zamarły w bezruchu, podległe narzuconym regułom przestrzennym. Motywy takie jak kratki, siatki, stożki czy kręgi nadają obrazowi konotacje architektoniczne i topograficzne, a jednocześnie przywodzą na myśl wakacyjne konstrukcje – domki letniskowe, tarasy, płoty czy infrastruktury ośrodków wypoczynkowych.

Tytuł „Letnisko” prowokuje refleksję – w miejscu kojarzonym z wolnością, naturą i odpoczynkiem widzimy uporządkowany, techniczny świat pozbawiony swobody. To ironiczne zestawienie podkreśla, że nawet przestrzenie wypoczynku mogą być ustrukturyzowane, podległe zasadom, ograniczające. Obraz subtelnie pyta, gdzie przebiegają granice: między relaksem a obowiązkiem, między jednostką a społeczeństwem, między wnętrzem a zewnętrzem.