Kontury współistnienia

Na obrazie “Kontury współistnienia” Magdaleny Nowatkowskiej z cyklu „Granice”, widzimy złożoną kompozycję geometrycznych form, które tworzą różnorodne przestrzenie i podziały. Dominują tu odcienie brązów i szarości, które składają się na strukturalną

i barwną różnorodność kompozycji. Przewijające się przez płótno linie, zarówno proste jak i zakrzywione, tworzą dynamiczną grę przestrzeni, która może być interpretowana na wiele sposobów.

W kontekście opisu cyklu „Granice”, obraz ten może być postrzegany jako wizualizacja barier, które dzielą różne aspekty życia, na poziomie osobistym, społecznym, globalnym. Kształty, które razem tworzą ramy i przerwy między nimi, mogą symbolizować jak granice wpływają na nasze postrzeganie świata oraz na nasze interakcje z innymi.

Złożoność form i linii na obrazie może również odzwierciedlać wewnętrzne

i zewnętrzne konflikty, jakie pojawiają

się w wyniku stawiania i przekraczania granic. Te linie mogą symbolizować także ścieżki, nowe drogi, które wytyczane bywają w trudnych okolicznościach.

Obraz w sposób subtelny, ale wyraźny przedstawia interakcję pomiędzy porządkiem a chaosem, między kontrolą a swobodą. Granice zarówno

te namacalne jak i te abstrakcyjne

na obrazie, skłaniają do przemyśleń

na temat tego, gdzie kończą się nasze indywidualne przestrzenie, a zaczynają przestrzenie wspólne. To rozmyślania

w kontekście współistnienia.