Dialogi liniowe

„Dialogi liniowe” z cyklu „Granice” to dzieło sztuki, które łączy prostotę formy z głębią konceptualną. Kompozycja składa

się z równoległych, poziomych linii, które są przerywane przez delikatne, faliste uniesienia  przypominające echa

lub dźwięki rozchodzące

się w przestrzeni. Te fale wydają

się prowadzić między sobą cichy dialog, tworząc rytm

i harmonię w ramach sztywnej struktury horyzontalnych linii.

Neutralne barwy w kontraście

do czarnych punktów. Czarne drobne elementy, które pojawiają

się w  różnych odstępach wzdłuż falistych linii, mogą być interpretowane jako punkty zaczepienia

lub momenty znaczące. Nadają rytm

i sekwencję wizualnej narracji.

To metafora komunikacji, gdzie linie reprezentują różne formy wypowiedzi

lub ścieżki myślenia, które przenikają

i wpływają na siebie nawzajem. 

Granice nie muszą być zawsze barierami. Mogą być miejscami, gdzie różne elementy, idee lub osoby wchodzą

w interakcje, prowadząc do wzajemnego zrozumienia i współistnienia. 

Wizualny język obrazu, z jego prostymi liniami

i naturalnymi tonami, może sugerować pokojowe współistnienie i płynność

w relacjach, które przekraczają widoczne i niewidoczne granice.