Błękitny lot

„Błękitny lot” to minimalistyczna, a zarazem niezwykle sugestywna kompozycja, która mieści w sobie więcej emocji i treści, niż mogłoby się wydawać przy pierwszym spojrzeniu. Dzieło pochodzi z cyklu „Granice”, w którym artystka konsekwentnie eksploruje temat relacji między jednostką a światem, a także wewnętrznych ograniczeń i punktów styku międzyludzkich doświadczeń.

Dominujące pastelowe błękitne tło tworzy spokojną, niemal bezkresną przestrzeń. W jej centrum znajdują się dwie pionowe figury – jedna w kolorze ciemnego wina, druga w bieli. Choć są uproszczone niemal do form znaków, mają w sobie cechy antropomorficzne. Ich górne części przypominają serca – z jednej strony kompletne, z drugiej przecięte otworem, jakby czegoś w nich brakowało lub były na coś otwarte.

Figura ciemna i jasna przenikają się – są jednocześnie blisko i osobno. Ich zestawienie może symbolizować relację dwóch osób, które – choć współistnieją w jednej przestrzeni – zachowują swoją indywidualność. Ramy, w których się znajdują, nie ograniczają ich dosłownie, ale tworzą symboliczny kontekst – struktury społeczne, psychiczne czy emocjonalne granice.

Obraz zdaje się zadawać pytanie: czy prawdziwa więź może istnieć tylko wtedy, gdy każda ze stron ma przestrzeń do własnego lotu?