Struny cielesne VIII

Obraz „Struny cielesne VIII” wpisuje się w minimalistyczny cykl artystyczny, w którym Magdalena Nowatkowska bada relacje pomiędzy ciałem, przestrzenią i granicami. W tej pracy artystka operuje subtelną szarością tła i delikatnymi, białymi liniami, tworząc kompozycję, która jest jednocześnie wyciszona i przenikliwa w swojej prostocie.

Jednorodne, neutralne tło stanowi metaforę pustki lub przestrzeni introspekcji. Szarość, pozbawiona kontrastu, pozwala skupić się na subtelnych białych liniach, które niczym ślady przenikają tę powierzchnię. Jest to tło pełne ciszy, które podkreśla ulotność i delikatność ukazanego motywu.

Rozproszone na płaszczyźnie obrazu cienkie, nieregularne linie wydają się unoszące w przestrzeni. Linie mimo, że uporządkowane, różnią się. Przypominają delikatne pęknięcia na powierzchni lub struny w ruchu, które oddają wewnętrzny rytm ciała.

Minimalizm formy i ograniczona paleta barw skłaniają do refleksji nad cichymi aspektami cielesności – tym, co kruche, niewidoczne, ale istotne. Praca sugeruje, że to, co definiuje człowieka, często pozostaje ukryte lub subtelne.

Rytmicznie ułożone linie stają się symbolicznym zapisem obecności człowieka w przestrzeni. Obecności  w rutynie codzienności, bezpiecznej a może zbyt przewidywalnej?