Niebieskooka

„Niebieskooka” Magdaleny Nowatkowskiej z cyklu „Granice” to dzieło abstrakcyjne, które z subtelną paletą kolorów

i prostymi, geometrycznymi formami skłania

do refleksji nad pojęciem osobistej tożsamości oraz tajemniczością ludzkiego spojrzenia.

Kompozycja skupia się na strukturze przypominającej kształt, interpretowany jako abstrakcyjna reprezentacja ludzkiej postaci. Gdzie owalny, przeskalowany

w proporcji do ciała,  element w kolorze intensywnego błękitu, z czarnym środkiem symbolizuje oko. 

Niebieski kolor oka kojarzy się z głębią

i jasnością, może również symbolizować klarowność widzenia

lub głębokie zrozumienie.

Tytuł „Niebieskooka” sugeruje ludzką cechę

lub osobistą cechę charakterystyczną, która może mówić o unikalności

i indywidualności. W kontekście cyklu „Granice”, obraz może badać granice tożsamości, które definiujemy poprzez nasze wyjątkowe cechy, czy to fizyczne, czy metaforyczne.

Kompozycja jak większość prac artystki 

jest uproszczona, z naciskiem na czystość linii

i klarowność formy. Użycie przestrzeni

i koloru w dziele jest przemyślane,

aby skupić uwagę na pojedynczym elemencie, co pozwala widzowi

na moment zastanowienia nad znaczeniem i roli tego elementu

w kontekście szerszej całości.

„Niebieskooka” to metafora dla sposobu, w jaki postrzegamy innych i siebie,

jak również dla granic, które ustanawiamy wokół naszych osobistych doświadczeń i postrzegania świata.