Miejsce na reklamę

Autorka bawi się konwencją

i przestrzenią, budując bardzo minimalistyczną opowieść. Centralna część obrazu jest zdominowana przez przestrzeń w kolorze bladego beżu, który pełni funkcję tła.

Na tym tle wyróżniają się dwa niewielkie, czarne obiekty.

 

„Miejsce na reklamę” może wskazywać na ironiczne podejście artystki do nadmiaru zbędnych treści w przestrzeni publicznej, prywatnej. Obraz pozbawiony dosłownej treści reklamowej, stanowi o wycofaniu

się z tego zatłoczonego świata wizualnych bodźców.

 

Jest to dzieło, które prowokuje

do zastanowienia nad rolą sztuki

w dobie konsumpcjonizmu,

a jednocześnie oferuje przestrzeń

do własnej interpretacji

i kontemplacji. Komentuje kwestię komercjalizacji przestrzeni publicznej, gdzie nawet najmniejsza powierzchnia może

być wykorzystana do celów marketingowych.

 

To obraz z cyklu “Obrazy zapożyczone”, opartego

na przenoszeniu  na płótno kadrów jakie podpowiada życie. Ten kadr wycięty został

z przestrzeni publicznej centrum kulturalno-handlowego i przeniesiony przez artystkę

w uproszczeniu na płótno.