Głęboka woda

Tu artystka eksploruje relacje pomiędzy ludzką formą a  przestrzenią. Między tym co zastane a tym, czego zaznać jeszcze można. Rozmieszczenie postaci na neutralnym, błękitnym, spokojnym  tle przywodzi na myśl rozproszenie jednostek w nieskończonej przestrzeni. Morza? Oceanu? To metafora wielkiej próby. Rozrzucone postaci. Spokojna woda. Trochę chaosu lub poczucia zagubienia, ale w całkiem przyjaznej przestrzeni. 

Tytuł “Głęboka woda” nawiązuje do wyzwań, które napotykamy. Do granic, które mimo wszystko zwykle  przesuwamy, próbujemy coś zmieniać, pragnąc zaznać nowego, lepszego. To metaforyczne zanurzenie w nowym. W nowych emocjach, sytuacjach, pełnych ekscytacji i trochę  niepewności.

Postacie są uproszczone i zredukowane do linii oraz podstawowych kształtów, a ich zgeometryzowana forma zrywa poniekąd z naturalizmem, czyniąc je uniwersalnymi reprezentacjami ludzkiej jednostki. Obiektami bez charakterystycznych dla człowieka szczegółów. Różnorodne pozy podkreślają  dynamikę ruchu, a także różne stany emocjonalne i fizyczne, takie jak napięcie, relaks czy wysiłek. Jest w tym chaosie pewien porządek. Dla każdego jest miejsce, każdy ma swoją przestrzeń. Każdy może być sobą i brać ją po swojemu. Może być indywidualnością w tłumie. 

Postacie, granice i przestrzeń tworzą jednocześnie dynamiczny dialog. Artystka stawia człowieka między tym co zna a możliwością doświadczenia nieznanego. Eksploruje przestrzenie między tym co osobiste a tym co wspólne, między ruchem a statecznością, swobodą a ograniczeniem, strachem a odwagą.